PHYSICAL CINEMA 2025
PCF-dagskráin sameinar skapandi verk í formi stuttmynda sem flokkast sem myndlist, innsetningar, gjörningar, hljóðverk eða tónlistarbíó – í spennandi og óhefðbundnu samspili.
Physical Cinema Festival hefur nýja listræna sýn á hverju ári. Verkin hafa nýstárlega og ferska nálgun. Sumar kvikmyndir segja hefðbundnar eða óhefðbundnar sögur, aðrar eru abstrakt, og sum verk eða innsetningar leysa upp eða skapa ljóðræna upplifun af tíma og rými. Physical Cinema Festival hefur unnið með Stockfish frá árinu 2019.
Í ár fögnum við sérstaklega áhugaverðum gestum á hátíðinni. Hinn þýski Martin Klukas sýnir verðlaunamynd sína, Ongoing Process of Trying to Make Sense, sem einkennist af húmor og innsæi. Hin írska Clare Langan sýnir fallega kvikmynd sína Heart of a Tree, með tónlist eftir Jóhann Jóhannsson. Clare heldur einnig meistaraspjall þar sem hún veitir innsýn í skapandi ferli sitt og hvernig hún mótar sína einstöku listrænu sýn í íslensku landslagi.
Listrænn stjórnandi Physical Cinema er Helena Jónsdóttir.
BÍÓ PARADÍS
The ongoing process of trying to make sense
Martin Klukas – 16:05 min
Ferli þess að spyrja spurninga, leita og skapa merkingu dýpkar tengsl mín við það sem sameinar, fullnægir – eða einfaldlega vekur kátínu. Ég staðset sjálfan mig þar sem flytjandi, kvikmyndagerðarmaður og áhorfandi mætast og leyfi líkingasögum að þróast í gegnum texta, mynd og hljóð. Með kvikmyndagerð og líkamlegri hreyfingu lífga ég við yfirgefin rými og umbreyti hlutum í virka þátttakendur sem breyta skynjun okkar á raunveruleikanum.
Hvert einasta fyrirbæri geymir leifar samskipta – skúlptúrar lifna við, líkingar verða til. Náttúran sem leiðarvísir, máttur pappírsins, fáránleiki þess að snúast í hringi til að sigra – þessir brotakenndu þættir veita hljóðláta íhugun um lífið. Að lokum skil ég eftir hluta af sjálfum mér og býð þér að velta fyrir þér hvernig við skynjum, sköpum og tilverum.
The end of something
Sumarið áður en heimsfaraldurinn skall á átti sér stað tæknó-trúarleg sýning undir Eiffelturninum – túristaleg helgiathöfn fyrir þá sem komu á undan, þá sem munu koma í framtíðinni og þá sem eru til staðar núna. Síðustu flugeldarnir skína á sumarnótt síðkapítalismans og bera með sér loforð um rómantíska ást og eilífa fegurð. Draumkennd sýn á fjöldaferðamennsku – blessun og böl Parísar.
Joy SAuce
William Ludwig Lutgens – 13:00 min
Joy Souce er kvikmynd William Ludwig Lutgens sem er sett fram sem brúðuleikhús í sögulegri klausturrúst sem hefur umbreyst í borgarlegt rými. Myndin skoðar stöðu nútíma vinnuafls – sem bæði húsbændur og þrælar sjálfs síns – fastir í blekkingu um frelsi og endalausa frammistöðu.
Zombíuvæddar persónur spegla missi sjálfsins í kerfi þar sem efnahagslegt álag dregur fram það versta. Með beittum háði sýnir Lutgens með sínu einstaka myndmáli – þróuðu í gegnum málverk, teikningar og innsetningar – grímuklæddar verur rata í gegnum heim yfirborðsmennsku og óþreytandi afkastagetu. Myndin snertir á sjálfsafneitun og baráttunni fyrir ekta tengslum. Titillinn vísar í Lacan-hugtakið jouissance, mótsagnakennda nautn sem tengist ýkjum, sársauka og hinu viðbjóðslega – því sem við bæði hrindum frá okkur og sækjumst í.
Time to wake up
Þetta machinima myndband sýnir gervigreindar-búa til 3D-avatar af Freyju, hreyfð með textaskipan og motion capture tækni, þar sem hún ferðast um sýndarrými byggt á LIDAR-skönnun af heimili hennar (2006–2024) ásamt skjalafestu sviðsverki eftir Tedd Robinson.
Með því að blanda saman myndefni úr leikjavélum og raunverulegum kvikmyndum – þar á meðal myndbroti af barni Freyju hringja bjöllum og kakkalakka í ofni – rannsakar verkið hvernig stafrænar aðferðir eins og avatarar, skannanir og kóði geta víkkað út leiðir til að skapa, deila og varðveita dans. Það speglar arfleifð, nærveru og framtíð sviðshreyfinga á tímum sem mótast af tækni og umhverfisbreytingum.
Je m‘aime
Á afskekktri eyju uppgötvar veiðimaður að hann er í raun sá veiddi.
Heart of a tree
Heart of a Tree fjallar um lífsnauðsynlega stöðu trjáa fyrir tilvist okkar og gefur innsýn í framtíð þar sem mannkynið þarf að aðlagast heimi sem hefur verið eyðilagður af vistfræðilegri hruni. Myndin er tekin upp í hrjóstrugu, trjálausu landslagi og fylgir íbúum sem safna lofti og reyna að endurvekja líf með því að gróðursetja tré á eyðilegri strönd.
Hún er táknmynd fyrir afleiðingar vanvirðingar okkar gagnvart náttúrunni – heimsfaraldrar eins og COVID-19 eru aðeins eitt dæmi um þær afleiðingar. Myndin skoðar firringu mannkyns frá náttúrunni og hina brýnu þörf til að endurreisa jafnvægi áður en það verður um seinan.